ملال
يكشنبه, ۱۲ دی ۱۴۰۰، ۰۵:۳۹ ب.ظ
این که با انجام یه سری کارها مثل خودشناسی، کتاب خوندن، سفر رفتن و این ها مارو ادم عمیق تر و بزرگتری میکنه درست، اما خب فرق یه ادم عمیق با یه ادمی که این تجربه ها رو نداره چیه؟ چرا باید عمیق باشیم؟ خب دلیل سر دستی اینه که با این عمق لذت زندگی رو بیشتر میبریم، ولی خب درد و زنج بیشتری هم حس میکنیم! خب پس چرا فایده اش چیه؟ شاید این ادما باید بشن چراغ راه بقیه مثلا رهبر بشن یا یه چیزی رو تغییر بدن، اگه دیدشون دنیا رو جای بهتری میکنه... اما اگه همیشه توی این راه باشیم و هیچ وقت استفاده ای ازمون نشه چی؟ اخرش وقتی میمیریم میشیم یه کسی که لذت و غم عمیقی رو تجربه کرده و تمام؟
فکر کنم یه جوری که میشه بهش نگاه کرد اینه که هرچقدر بیشتر خودمون رو بشناسیم،بیشتر توسعه پیدا کنیم و توانمندتر بشیم/به توانایی-داشته‌هامون واقف بشیم، امکانات و گزینه‌های بیشتری برای زندگی داریم. و خیلی چیزای دیگه.